12. edycja HOMMAGE À KIEŚLOWSKI

Tegoroczna edycja festiwalu odbyła się w dniach 25 -27 sierpnia w Sokołowsku. Program tegorocznego festiwalu skupiony był wokół hasła „pokoleń” i „dialogu międzypokoleniowego” oraz tego, co może zdecydować o tożsamości i specyfice danego pokolenia, na przykładzie pracy Zespołów Filmowych czy bogatych losów uczniów i uczennic Krzysztofa Kieślowskiego.

Pomysłodawcą i organizatorem festiwalu „Hommage a Kieślowski” jest Fundacja Sztuki Współczesnej IN SITU, która tworzy również Laboratorium Kultury w Sokołowsku oraz Archiwum Twórczości Krzysztofa Kieślowskiego.

Celem, który przyświecał pomysłodawcom tego wydarzenia była refleksja, reinterpretacja i inkarnacja idei twórczych przyświecających Krzysztofowi Kieślowskiemu w jego pracy filmowej. „Hommage à Kieślowski” miał być sposobem przybliżenia twórczości reżysera, kreatywnego spotkania z jego dziełem, aktywizującym jego dorobek w kontekście współczesnej twórczości filmowej – okazją do zarysowania linii ciągłości między kolejnymi pokoleniami twórców.

Projekt przekroczył ramy tradycyjnie rozumianego festiwalu filmowego, stanowiąc wydarzenie, łączące w sobie formułę przeglądu filmowego, warsztatów twórczych, panelu dyskusyjnego oraz prezentacji artystycznej w formie etiud, spektaklu, wystaw i koncertu. Wydarzenie stanowi  doskonałą okazję do konfrontacji i współpracy przedstawicieli różnych dziedzin sztuki, środowisk i pokoleń, wzajemnej wymiany technik, narzędzi i doświadczeń – motoru rozwoju artystycznej twórczości.

Hommage à Kieślowski od wielu lat stara się wyjść poza „tytułowy hołd” i czerpać ze spuścizny Kieślowskiego inspiracje, tak aby ukazać ich ciągłość, niekończącą się trafność, uniwersalność. 

Podczas tegorocznej edycji – podobnie jak w poprzednich – organizatorzy festiwalu przygotowali również sekcje poświęcone współczesnym polskim fabułom i dokumentom.

– Bardzo mi zależy na tym, aby wymiana doświadczeń pokoleniowych była w przypadku naszego festiwalu dwukierunkowa. Uczyć się od siebie nieustannie, niezależnie od wieku i „życiowego przebiegu”. Wydaje mi się, że to myśl niezwykle bliska życiowej filozofii Krzysztofa Kieślowskiego. Kieślowski był (i wciąż pozostaje) z pewnością dla wielu ludzi mistrzem i mentorem, ale równocześnie czuję, że cały czas otwierał się na ludzi i czerpał swoją siłę z uważności, różnych wrażliwości, różnych energii. Dlatego też myślę, że Kieślowski byłby zachwycony seansem KIOSKU Daniela Stopy czy SOLARIS MON AMOUR Kuby Mikurdy. Byłby pod wrażeniem różnych rodzajów obserwacji i wykorzystania medium filmowego. W Sokołowsku nie ma miejsca na próżnię. Nie chcemy próżni. Chcemy wykazać, jak bardzo gęsta i wciąż żywa może być ta sieć intelektualnych i emocjonalnych połączeń między twórczością Kieślowskiego a współczesnym polskim kinem. Kieślowski pozostaje nadrzędną inspiracją, ale tak naprawdę kierujemy się w stronę odkrywania najciekawszych współczesnych polskich i europejskich filmów. Krótkich i długich, dokumentalnych i fabularnych… – mówiła, jeszcze przed Festiwalem Diana Dąbrowska, filmoznawczyni i dyrektorka artystyczna Hommage à Kieślowski.

Na otwarciu festiwalu pokazano film dokumentalny Krzysztofa Kieślowskiego Siedem kobiet w różnym wieku poświęcony nie tylko baletowi, ale również cyklowi ludzkiego życia. W drugim dniu festiwalu widzowie mieli okazję spotkać się z uczniami Krzysztofa Kieślowskiego, m.in. z Waldemarem Krzystkiem, Magdaleną Łazarkiewicz, Zbigniewem Stankiem, Krzysztofem Langiem, Jackiem Petryckim, Krzysztofem Magowskim i Dariuszem Jabłońskim. 

Na zakończenie wydarzenia, z okazji 35. rocznicy powstania Krótkiego filmu o miłości, na scenie Kinoteatru Zdrowie, odbyło się spotkanie z Grażyną Szapołowską i Olafem Lubaszenko, którzy wcielili się w rolę głównych bohaterów jednej z najbardziej znanych części Dekalogu.

Dla wielbicieli polskiego kina organizatorzy przygotowali sekcję: Łazarkiewicz na ekranie. W jej ramach odbyły się projekcje Ostatniego dzwonka (reż. Magdalena Łazarkiewicz / 1989) i Kocham Kino (reż. Piotr Łazarkiewicz / 1987). 

Bardzo ważna w tym roku była sekcja włoska. Był to Pasolini-dokumentalista, autor wspaniałych Zgromadzeń Miłosnych (1964). Odbył się też pokaz najnowszego filmu tego ostatniego reżysera Lepsze jutro (2023). Właśnie w tym filmie Moretti składa hołd Kieślowskiemu i drugiemu ważnemu obrazowi z cyklu Dekalog – nagrodzonego Felixem Krótkiego filmu o zabijaniu. Nie każdy wie, że Moretti, który jest również aktorem, miał zagrać w pierwotnej wersji główną rolę męską w Podwójnym życiu Weroniki. Wielokrotnie też powtarza, że spotkanie Kieślowskiego było dla niego jednym z najważniejszych momentów w całej karierze.

Festiwal w Sokołowsku był również znakomitą okazją, aby zapoznać się z kilkoma najnowszymi produkcjami z tego sezonu. 

Historia festiwalu zaczęła się w 2011 roku. Wtedy to minęła  15 rocznica śmierci Krzysztofa Kieślowskiego, wizjonera kina, “reżysera dusz”. Na cześć wielkiego reżysera zorganizowano pierwszy interdyscyplinarny festiwal „Hommage a Kieślowski”. Przez 3 dni w trakcie projekcji, paneli dyskusyjnych, warsztatów spotkali się przyjaciele i współpracownicy reżysera ze studentami szkół artystycznych oraz publicznością. 

Wydarzenie „Hommage à Kieślowski” realizowane jest w Sokołowsku – miejscu szczególnie ważnym w biografii twórcy – gdzie Krzysztof Kieślowski spędził kilka lat dzieciństwa i gdzie rodziły się jego filmowe pasje. To w KinoTeatrze „Zdrowie” w Sokołowsku artysta przez dziurę w dachu oglądał pierwsze filmowe projekcje oraz to tu powstało Prześwietlenie – wspomnienia przywoływane przez reżysera w autobiografii.

Jeśli chcesz być na bieżąco, zapisz się do naszego Newslettera!

Źródło: www.hommageakieslowski.pl
Foto: www.hommageakieslowski.pl